Η γάτα της Ουρανίας (επανασχεδίαση Μάιος 2015)

Η γάτα της Ουρανίας

(επανασχεδίαση Μάιος 2015)

Κωμωδία μονόπρακτη

του

Σ.Π.Παπασηφάκη

Το παρόν μπορεί να χρησιμοποιηθεί

από σχολεία στα πλαίσια των εκδηλώσεών τους.

Απαραίτητη προϋπόθεση να αναφέρεται το όνομα

του συγγραφέα.

Απαγορεύεται η ανάρτησή του σε ιστοσελίδα ή ιστολόγιο

καθώς και η διασκευή του χωρίς άδεια.

 

Η γάτα της Ουρανίας

Διανομή

Πρόεδρος

Αστυφύλακας

Κατηγορούμενος

Μητέρα

Γιωργάκης

Γραμματέας

Το μονομελές είναι γεμάτο κόσμο. Κοντεύει μεσημέρι και ο πρόεδρος είναι εμφανώς καταβεβλημένος από τις έως τώρα υποθέσεις. Κάθε τόσο φωνάζει ενώ καλεί και τον αστυφύλακα να βάλει κάποια τάξη στο ακροατήριο.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ησυχία στο ακροατήριο. Εάν επαναληφθεί η παραμικρή φασαρία θα αναγκαστώ να εκκενώσω την αίθουσα. Αστυφύλαξ, να συλλάβεις όποιον θορυβεί. ( Ο αστυφύλακας αγριοκοιτάζει το ακροατήριο. Ο πρόεδρος ρίχνει μια ματιά στα χαρτιά του και καλεί τον κατηγορούμενο της επόμενης δίκης)

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τιμολέων Αγανακτίδης. 

ΑΣΤΥΦΥΛΑΚΑΣ: (Δυνατότερα) Τιμολέων Αγανακτίδης.  (Στο άκουσμα του ονόματος εμφανίζεται ένας καταβεβλημένος πενηντάρης με μπάκα και καράφλα στο πίσω μέρος του κεφαλιού. Φορά λευκό πουκάμισο και μαύρο γιλέκο)

ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟΣ: Παρών κύριε πρόεδρε.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σεις είστε ο Τιμολέων Αγανακτίδης;

ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟΣ: Μάλιστα κύριε πρόεδρε. Τιμολέων Αγανακτίδης του Κυριάκου και της Ελπινίκης.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: (Κοιτάζει τα χαρτιά του.) Εδώ λέει ότι την Δευτέρα 22 Μαρτίου και περί ώραν 2αν μετά μεσημβρίαν ξυλοκοπήσατε τον μικρόν Γιώργο Πονηράκη. Είναι αλλήθεια;

ΜΗΤΕΡΑ: Μάλιστα κύριε πρόεδρε. Μας εγέμισε μώλωπες.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σεις ποια είστε;

ΜΗΤΕΡΑ: Η μητέρα του παθόντος κύριε πρόεδρε.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Καθίστε στη θέση σας, θα μας τα πείτε όταν έρθει η σειρά σας. Λοιπόν κατηγορούμενε;

ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟΣ: Εγώ κύριε πρόεδρε είμαι δάσκαλος.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Α!  Ωραίος δάσκαλος. Και το λέτε κιόλας.

ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟΣ: (Ξεροκαταπίνει) Εγώ κύριε πρόεδρε είμαι δάσκαλος. Έχετε μπει ποτέ σε τάξη κύριε πρόεδρε; Γνωρίζετε τι αντιμετωπίζουμε καθημερινά;

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτά δεν ενδιαφέρουν το δικαστήριο. Επί του προκειμένου. Τον εδείρατε το μικρό;

ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟΣ: (Συνεχίζει) Γνωρίζετε τι είναι να αντιμετωπίζετε καθημερινώς τους Βανδάλους του Γελίμερου, τους Ούνους του Αττίλα, τις ορδές του Τσέγκις Χαν….

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: (Που αρχίζει να χάνει την υπομονή του.) Μα χριστιανέ μου, ιστορία θα μας μάθεις σήμερα;

ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟΣ: Εξάωρο έχω τη Δευτέρα κύριε πρόεδρε. Με εννοείτε. Αφού αντιμετώπισα το Βαλάντη, κάνοντάς του είκοσι οχτώ φορές παρατήρηση για το ίδιο πράγμα, τη Λεοντή, γνωρίζετε τη Λεοντή κύριε πρόεδρε, λεοντάρι όνομα και πράγμα (ο πρόεδρος βγάζει το μαντίλι και αρχίζει να σκουπίζει τον ιδρώτα του) κι αφού εγλύτωσα από τον Αντώνη έφτασα εξουθενωμένος στο σπίτι μου. Έφαγα όσα μας επιτρέπει ο υπουργός των οικονομικών να φάμε κι εξάπλωσααα. (ΠΑΥΣΗ) Διάβασα κύριε πρόεδρε ότι η μεσημβρινή κατάκλιση δίνει λέει σαράντα τις εκατό περισσότερη ενέργεια στον άνθρωπο.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: (Εμφανώς εκνευρισμένος) Δε μου λες, για το μεσημεριανό σου ύπνο θα συζητήσουμε; Τι έγινε με το περιστατικό; Τον έδειρες;

ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟΣ: Μάλιστα κύριε πρόεδρε, τελειώνω.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τελείωνε, γιατί κοντεύεις να τελειώσεις εμάς.

ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟΣ: Που λέτε πάνω που εβάρυναν τα βλέφαρά μου, έγινε ο σεισμός. Κάρα έτρεχαν πάνω στο πλακόστρωτο, ποδοβολητά χιλίων αλόγων, ο Ναπολέων στο Βατερλώ. Κάνω μία ν’ ανέβω τη σκάλα και περνά μέσα από τα πόδια μου η γάτα.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: (Με έκδηλη περιέργεια) Ποια γάτα;

ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟΣ: Η γάτα της Ουρανίας.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έτρεχε;

ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟΣ: Όχι κύριε πρόεδρε. Γλίστραγε. Σαβούρα πήγαινε. Σαν το Σαμαρά στον πάγο.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Γίνετε πιο σαφής κατηγορούμενε. Γι’ αυτό τον χτυπήσατε;

ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟΣ: Με εννοείτε κύριε πρόεδρε. Χάιδευε τη γάτα και όσο εκείνη ραχάτευε στην αγκαλιά του τις έβαζε στα πόδια τα καρύδια.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τι της έβαζε;

ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟΣ: Καρύδια κύριε πρόεδρε. Με κόλα.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τι κόλα;

ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟΣ: Logo στιγμής. Μια βδομάδα έγλειφε τα πόδια της η γάτα κύριε πρόεδρε.

ΠΡΟΕΔΡΕ: Δηλαδή θέλεις να πεις ότι γι’ αυτό τον έδειρες;

ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟΣ: Αγρίεψε η γάτα κύριε πρόεδρε κι όπως είχα ανοιχτή την πόρτα, μπήκε στο σπίτι και το έκανε άνω κάτω. Μας έχει κάνει πολλά αυτός ο μικρός. Κι όποτε έλεγα κάτι στη μητέρα του μου έλεγε ότι είναι παιδί.

ΜΗΤΕΡΑ: Παιδί είναι κύριε πρόεδρε!

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: (Της ρίχνει μια αυστηρή ματιά. Στον κατηγορούμενο) Λοιπόν;

ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟΣ: Λοιπόν, τι να σας πρωτοπώ κύριε πρόεδρε; Τις άλλες, είχεεε νυχτώσει. Αφού ρημαδόφαγα τέλος πάντων έκατσα να δω το Χατζηνικολάου στις ειδήσεις. Είχε φέρει τρεις τέσσερις βουλευτές. Μίλαγανε όλοι μαζί -ως συνήθως- και γινότανε …μακελειό.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μωρέ! (προς το γραμματέα της έδρας, αγανακτισμένος) Τι είναι τούτο πάλι σήμερα: (σκουπίζεται με το μαντίλι, προς τον κατηγορούμενο) Πάρακατω Παρακάτω.  

ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟΣ: Α! Ναι! Και τότε που λέτε άρχισε το άλλο μαρτύριο.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ποιο άλλο μαρτύριο;

ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟΣ: Της σταγόνας κύριε πρόεδρε. Πώς είναι η βρύση που στάζει στο νεροχύτη; Έτσι γίνεται όταν παίζει με τους βόλους. Κι ακούς από πάνω ΤΑΠ .… ΤΑΠ ...ΤΑΠ .. ταπταπταπταπταπ. Και σε λίγο πάλι το ίδιο. ΤΑΠ .… ΤΑΠ ...ΤΑΠ .. ταπταπταπταπταπ. Και δεν είναι γυάλινοι βόλοι κύριε πρόεδρε, είναι σιδερένιοι. Του έφερε ο πατέρας του ο έξυπνος βόλους από ρουλεμάν. (ΠΑΥΣΗ) Εγώ κύριε πρόεδρε όπως σας είπα είμαι δάσκαλος. Πέντε νεύρα γερά μου έχουν απομείνει (δείχνει με τα δάχτυλα) και μ’ αυτά πολεμάω να βγω στη σύνταξη.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μα πες μου επιτέλους, τον έδειρες;

ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟΣ: Ξεχείλισε το ποτήριον κύριε πρόεδρε. Όταν τον πρωτοβλέπεις (τον δείχνει) θαρρείς ότι είναι άγγελος ο οποίος κατέβηκε στη γη. Μετά,…. μετάαα  καταλαβαίνεις τι διάολος είναι. Διάολος με τα κέρατα κύριε πρόεδρε.

ΜΗΤΕΡΑ: Δε ντρέπεσαι βρε, να λες αυτά τα πράγματα γι’ αυτό το αθώο παιδί; (Ο μικρός παίρνει μια έκφραση αθωότητας)

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σας παρακαλώ κυρία μου, δεν έχετε το λόγο.

ΜΗΤΕΡΑ: Μπα! Και τι να κάνω, να κάθομαι να τον ακούω; Δάσκαλος να σου πετύχει. Παιδί είναι κύριε πρόεδρε.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αυτό αναρωτιέμαι κι εγώ κυρία μου. Καθήστε κάτω. (Προς τον κατηγορούμενο εξουθενωμένος) Θα τραβήξει μακριά η ιστορία, τελείωνε.

ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟΣ: Μάλιστα κύριε πρόεδρε, διάολος, διάολος κανονικός.  Έτσι την επάτησα και με τα σαλιγκάρια.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τι σαλιγκάρια;

ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟΣ: Κρήτης. (Ο πρόεδρος σκουπίζεται) Είχαν στείλει στη μητέρα του σαλιγκάρια από την Κρήτη κύριε πρόεδρε κι αυτός εθεώρησε καλώς να τα βγάλει βόλτα στη σκάλα. Κι όταν το πρωί έβαλα πόδι στο πρώτο σκαλοπάτι για να πάω στο σχολείο βρέθηκα στο τελευταίο κοιτώντας να δω που είχαν μετακομίσει τα όργανά μου. (Ψάχνεται) Διότι τίποτε δε βρισκόταν πλέον στη θέση του.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: (Αγαναχτισμένος) Μα πες μου τελειωτικά κατηγορούμενε, τον εχτύπησες;

ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟΣ: (Βγάζοντας μια ανάσα σα να ξεφουσκώνει) Μάλιστα κύριε πρόεδρε, μάλιστα, του έδωσα ένα φούσκο που ήτανε όλος δικός του.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: (Ανασηκώνεται) Ν’ αγιάσει το χέρι σου! Αθώος! Αθώος ο κατηγορούμενος:  Εεεε! Εεεεεεε!

αυλαία