Αγκαλιάσματα

Κωμωδία μονόπρακτη

Ελεύθερη διασκευή: Σ.Π.Παπασηφάκη

Από το ευθυμογράφημα του Δημήτρη Ψαθά «Η εναγκαλίστρια»

Από το βιβλίο «Η Θέμις έχει νεύρα»

Το παρόν μπορεί να χρησιμοποιηθεί

από σχολεία στα πλαίσια των εκδηλώσεών τους.

Απαραίτητη προϋπόθεση να αναφέρεται το όνομα

του διασκευαστή.

Απαγορεύεται η ανάρτησή του σε ιστοσελίδα ή ιστολόγιο

καθώς και η διασκευή του χωρίς άδεια.

Αγκαλιάσματα

Διανομή

Πρόεδρος

Αστυφύλακας

Κατηγορούμενη

Α΄  Μάρτυρας

Β΄ Μάρτυρας

Δικηγόρος

Γραμματέας

(Το μονομελές είναι γεμάτο κόσμο. Στην έδρα είναι η  πρόεδρος. Δίπλα της κάθεται η γραμματέας του δικαστηρίου. Εμφανίζεται ένας αστυφύλακας κρατώντας από το μπράτσο την κατηγορούμενη. Είναι αναμφισβήτητα μία πολύ όμορφη κοπέλα.)

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τι έχουμε εδώ;

ΑΣΤΥΦΥΛΑΚΑΣ: Καταζητείται εδώ και καιρό κυρία πρόεδρε. Είναι σεσημασμένη πορτοφολού. Έχει ρημάξει όλη την Αθήνα. Έρχεται εδώ με τη διαδικασία του αυτοφώρου.  

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Καλώς. Ευχαριστώ κύριε αστυφύλακα. (Στην κατηγορουμένη) Γιαα πέρασε στο εδώλιο. (ΠΑΥΣΗ) Ονομάζεσαι;

ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΗ: Καίτη Παπαδοπούλου κυρία πρόεδρε. Του Αγαμέμνονα και της Πηνελόπης.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Καίτη σεε βαφτίσανε;

ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΗ: Αικατερίνη;  

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Λοιπόον …Αικατερίνη εδώω λέει (κοιτάζει τα χαρτιά του) ότι βαρύνεσαι με την κατηγορία ότι την τελευταία διετία στην Αθήνα και στα περίχωρα έχεις εε  έχεις κλέψει (σηκώνει το κεφάλι από τα χαρτιά) πάνω από ογδόντα πορτοφόλια.

ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΗ: (Με νάζι) Είμαι αθώα κυρία πρόεδρε! Παρεξήγησις…

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Καλά! Όλοι έτσι λένε! Αυτό θα το δούμε! Να περάσει ο πρώτος μάρτυρας. (Κοιτάζει πάλι τις σημειώσεις του) Ιάσων… Ιάσων Κολοκυθόπουλος.

Α΄ΜΑΡΤΥΡΑΣ: Παρών κυρία πρόεδρε. (Πλησιάζει. Γύρω στα εξήντα. Καλοζωισμένος, ευτραφής.)

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ονομάζεσαι;

Α΄ΜΑΡΤΥΡΑΣ: Ιάσων Κολοκυθόπουλος κυρία πρόεδρε. Του Βρασίδα και της Μελπομένης.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ! Γιαα λέγε, τι ξέρεις για την υπόθεση;

Α΄ΜΑΡΤΥΡΑΣ: Εγώ κυρία πρόεδρε, είχα βγει να κάνω κάτι ψώνια και γύριζα στο σπίτι μου. Βρισκόμουν στην οδό Πανεπιστημίου. Ξαφνικά προβάλλει μπροστά μου η δεσποινίς και φωνάζει: Θείε μου! Πριν να καταλάβω τι γίνεται με αγκαλιάζει και αρχίζει τα φιλιά. Ματς μουτς, ματς μουτς. Μια στιγμή παρακαλώ, της λέω εγώ. Δε με γνωρίσατε, μου απαντά. Όχι, της λέω εγώ. Είμαι η Καίτη. Ποια Καίτη, της ξαναλέω εγώ. Μα τόσο πολύ άλλαξα; Πάχυνα λιγάκι έ; Οι πάστες βλέπετε. Τι κάνουν όλοι στο σπίτι, καλά; Η θεία Ευτέρπη; Ποια Ευτέρπη, της λέω εγώ, τη γυναίκα μου τη λένε Ζηνοβία. Τι, μου λέει, δεν είστε ο θείος Πελοπίδας; Όχι, είμαι ο… θείος Ιάσων αν δε σας πειράζει. Ωωω!! με συγχωρείτε! Λάθος μου, λέει. Μοιάζετε τόσο πολύ του θείου Πελοπίδα. Με συγχωρείτε. Κι έφυγε. Κάνω έτσι (κάνει σαν να ψάχνεται) κυρία πρόεδρε να βρω το πορτοφόλι μου, καπνός το πορτοφόλι μου.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Καταλαβαίνω… (Με νόημα) Καταλαβαίνω. Καλά και σεις, ολόκληρος άντρας, δε μπορούσατε να την ..ξεκολλήσετε από πάνω σας; (ΠΑΥΣΗ) Και… πόσα χρήματα είχατε στο πορτοφόλι;

Α΄ΜΑΡΤΥΡΑΣ: Πέντε χιλιάδες δραχμές κυρία πρόεδρε, όλη μου τη σύνταξη. Μόλις τα είχα πάρει από την τράπεζα. Πώς τα πέρασα εκείνο το μήνα, μόνον εγώ το ξέρω!

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ευχαριστώ. Καθίστε παρακαλώ. (Ξανακοιτάζει τα χαρτιά του) Να περάσει ο δεύτερος μάρτυρας. Πάρις… εεε Δημητρόπουλος.

Β΄ΜΑΡΤΥΡΑΣ: (Εμφανίζεται ο δεύτερος μάρτυρας. Εμφανώς πιο νέος από τον πρώτο.) Παρών κυρία πρόεδρε, Πάρις Δημητρόπουλος. Του Αγαμέμνονα και της Ρωξάνης.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τιιι γνωρίζετε για την υπόθεση; (Με ελαφρύ γέλιο) Θείος… κι εσείς… θείος;

Β΄ΜΑΡΤΥΡΑΣ: (Ελαφρώς προσβεβλημένος) Όχι, κυρία πρόεδρε! Όχι!

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σας… βούτηξε κι εσάς;

Β΄ΜΑΡΤΥΡΑΣ: Μάλιστα, κυρία πρόεδρε.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σας αγκάλιασε;

Β΄ΜΑΡΤΥΡΑΣ: Σφιχτά κυρία πρόεδρε, μου’ κοψε την ανάσα!

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και.. φιλιά ε;  Πολλά φιλιά!

Β΄ΜΑΡΤΥΡΑΣ: Μεεε ασπάστηκε κυρία πρόεδρε.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Είναι αυτή; (Του δείχνει την κατηγορούμενη)

Β΄ΜΑΡΤΥΡΑΣ: Μάλιστα κυρία πρόεδρε.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Γιαα λέγε λοιπόν, πώς έγινε;

Β΄ΜΑΡΤΥΡΑΣ: Περπάταγα στο Μοναστηράκι κυρία πρόεδρε, όταν ξαφνικά εμφανίζεται μπροστά μου ένας κορίτσαρος, μα τι κορίτσαρος. Ανοίγει την αγκαλιά της και φωνάζει. Αγάπη μου!! Μέχρι να καταλάβω τι γίνεται με σβέρκωσε κι άρχισε τα φιλιά. Ματς μουτς, ματς μουτς. Πού χάθηκες τόσο καιρό παλιόπαιδο ε; Που χάθηκες, μου λέει. Μα, ποια είστε, της λέω εγώ. Έτσι κάνουνε παλιόπαιδο, μου λέει, τάζουνε τον ουρανό με τ’ άστρα κι ύστερα γίνονται της αναλήψεως! Δε μου είπες ότι θα με πάρεις τηλέφωνο; Ακόμη περιμένω. Μα, ποια είστε, την ξαναρωτάω. Κάνεις ότι δε με γνωρίζεις ε; Δεν είμαι η Καίτη βρε Θανάση; Ναι, αλλά εγώ δεν είμαι ο Θανάσης, είμαι ο Πάρις. Ωωω! με συγχωτείτε! Λάθος, μου λέει. Μοιάζετε τόσο πολύ με το Θανάση. Με συγχωρείτε. Κι έφυγε.  Λίγο πιο κάτω κυρία πρόεδρε, πάω στο περίπτερο να πάρω τσιγάρα, ψάχνω το πορτοφόλι, πουθενά το πορτοφόλι…

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: (Γελώντας) Έγινε και αυτό της… αναλήψεως. Και πόσα χρήματα είχατε εσείς μέσα στο πορτοφόλι μάρτυς;

Β΄ΜΑΡΤΥΡΑΣ: Δύο χιλιάδες δραχμές και κάτι ψιλά κυρία πρόεδρε.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Καλά ευχαριστώ, καθίστε. Η υπεράσπιση έχει το λόγο.

ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ: Κυρία πρόεδρε, σεβαστό δικαστήριο.  Όπως θα καταλάβατε πρόκειται περί μίας παρεξηγήσεως. Η πελάτης μου παραγνώρισε. Νόμισε πως οι δύο μάρτυρες ήταν  γνωστοί της. Είναι αλήθεια ότι είναι άνθρωπος που εξωτερικεύει τα αισθήματά της. Μόλις δει κάποιον από τους συγγενείς της τον αγκαλιάζει, τον φιλάα, του δείχνει δηλαδή εμπράκτως την αγάπη της. Όσο για τις αισθηματικές της σχέσεις εκεί δα…

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: (Τη διακόπτει) Μα τι λέτε, εδώ έχουμε πάνω από ογδόντα καταγγελίες για την πελάτισσά σας. Έχει γεμίσει τηηη …μισή Αθήνα με κοκκινάδια… (Κάνει νόημα στη δικηγόρο να μη συνεχίσει. Στρέφεται στην κατηγορούμενη) Λοιπόν κατηγορούμενη; Ίσαμε πόσους…. Πελοπίδες έχετε ξαφρίσει;

ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΗ: Λάθος…κυρία πρόεδρε, …λάθος. Όπως σας είπαν και οι μάρτυρες νόμισα ότι ήταν ο θείος μου ο Πελοπίδας και ένας φίλος μου ο Θανάσης.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ναι, αλλά εδώ κατηγορείσαι ότι έχεις κλέψει με τον ίδιο τρόπο πάνω από ογδόντα πορτοφόλια. Μεγάλο… σόι έχεις κατηγορουμένη. Δεεν πειράζει, δεν πειράζει, τώρα που θα πας μέσα θα έρχονται να σε βλέπουνε οι… θείοι και οι αγάπες σου. Πέντε μήνες φυλακή.

ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΗ: Γιατίι κυρία πρόεδρε; Επειδή τους αγκάλιασα και τους φίλησα, που είχανε να τους αγκαλιάσουνε από τα βαφτίσια τους;

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: (κάνει νόημα με το χέρι) Επειδή τους ξάφρισες! (Προς τους ενάγοντες) Κι εσείς, προσέχετε λίγο περισσότερο. Τα θέλει μου φαίνεται κι εσάς ο οργανισμός σας!

αυλαία