Η καντάδα
Κωμωδία μονόπρακτη
Ελεύθερη διασκευή
Σ.Π.Παπασηφάκη
Από το ομώνυμο ευθυμογράφημα του
Δημήτρη Ψαθά
από το βιβλίο του «Η Θέμις έχει
νεύρα»
από σχολεία στα πλαίσια των εκδηλώσεών τους.
Απαραίτητη προϋπόθεση να αναφέρεται το όνομα
του διασκευαστή.
Απαγορεύεται η ανάρτησή του σε ιστοσελίδα ή ιστολόγιο
καθώς και η διασκευή του χωρίς άδεια.
Διανομή
Πρόεδρος
Το θύμα
Τενόρος
Α΄ Μπάσος
Β΄ Μπάσος
Συνήγορος
Γραμματέας
(Το μονομελές είναι γεμάτο κόσμο. Στο
εδώλιο κάθονται τρεις. Ο ένας, ο τενόρος, αδύνατος, ισχνός ως εβδομάς
υπολοίπων. Ο δεύτερος ο μπάσος βαρύμαγκας ικανών διαστάσεων με μουστάκι. Ο
τρίτος, μάγκας κι αυτός, μικρότερης κατηγορίας.)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ησυχία στο ακροατήριο. (Ο
πρόεδρος ρίχνει μια ματιά στα χαρτιά του και καλεί τον κατηγορούμενο της
επόμενης δίκης)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Παρασκευάς Αντωνόπουλος
ΘΥΜΑ:
(Στο άκουσμα του ονόματος εμφανίζεται ένας πενηντάρης σε κακά χάλια. Στο κεφάλι έχει ένα
επίδεσμο.) Παρών κύριε πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Σεις είστε ο Παρασκευάς
Αντωνόπουλος;
ΘΥΜΑ: Μάλιστα κύριε πρόεδρε. Παρασκευάς Αντωνόπουλος του Σωτήρη και της Ευτέρπης.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: (Κοιτάζει τα χαρτιά του.) Εδώ
λέει ότι την Δευτέρα 22 Ιουνίίου και περί ώραν 2αν πρωινή ξυλοκοπηθήκατε αγρίως
από τους τρεις κατηγορούμενους.
ΤΕΝΟΡΟΣ: Όχι και αγρίως κύριε πρόεδρε.
Α΄ ΜΠΑΣΟΣ: Κάτι ψιλές πέσανε.
Β΄ ΜΠΑΣΟΣ: (Κάνει νόημα με το χέρι)
Ψιλούτσικες.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τι ψιλές και …ψιλούτσικες,
εδώ του ανοίξατε το κεφάλι του ανθρώπου. Καθίστε στη θέση σας, θα μας τα πείτε
όταν έρθει η σειρά σας. Λοιπόν μάρτυς;
ΘΥΜΑ: Εγώ κύριε πρόεδρε είμαι ένας
φιλήσυχος άνθρωπος. Από το σπίτι στη δουλειά και από τη δουλειά στο σπίτι.
Δυστυχώς όμως δι εμέ στον επάνω όροφο, στο δεύτερο, μένει η δεσποινίς
Κατινίτσα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και τι έχει να κάμει αυτό με
την υπόθεσίν μας.
ΘΥΜΑ: Μα γι’ αυτήν γίνονται όλα κύριε
πρόεδρε. Φαίνεται ότι ο εις εξ αυτών (δείχνει τους κατηγορούμενους) τρέφει
μεγάλο σεβντά για την περί ου ο λόγος δεσποινίδα. Κάθε βράδυ λοιπόν, περασμένα
μεσάνυχτα κι ενώ η φύσις ησυχάζει, έρχονται αυτοί οι κύριοι και ξυπνούν όλη τη
γειτονιά με τις αγριογκαρίδες τους. (οι κατηγορούμενοι δυσανασχετούν εμφανώς)
Στην αρχή κύριε πρόεδρε, έλεγα μπόρα είναι θα περάσει, σεβντάς είναι αυτός. Μα αντί
να περάσει αυτός άναβε και κόρωνε. Και να πεις ότι κατέχουν από μουσική κύριε
πρόεδρε; Ποσώς: Έξι χρόνια κλασική κιθάρα έχω κάνει. Πώς να αντέξω αυτούς τους
βαρβάρους! Αυτούς τους δολοφόνους της μουσικής! Ένας τενόρος φάλτσος! Δύο
μπάσοι φρικαλέοι! Εγώ μουσική εσπούδασα. Το φαρμακείο το κληρονόμησα από τον
πατέρα μου. Φαρμακοποιός έγινα εξ ανάγκης! Καταλαβαίνετε κύριε πρόεδρε, διπλό
ήταν το μαρτύριό μου. Από τη μία να μένω ξάγρυπνος κι από την άλλη να υποφέρω
αυτούς τους άμουσους.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και η καντάδα γινόταν κάτω
από το σπίτι σας;
ΘΥΜΑ: Μάλιστα κύριε πρόεδρε. Όπως σας
είπα η δεσποινίς Κατινίτσα μένει εις τον δεύτερο κι εγώ εις τον πρώτο. Έτσι οι
αγριογκαρίδες τους έπρεπε υποχρεωτικά να περάσουν πρώτα από εμέ. Κι αυτό ήταν
το πέμπτο βράδυ της αϋπνίας μου. Εγώ, διατηρώ φαρμακείο. Πρέπει
την άλλη μέρα να είμαι νηφάλιος για να
μην κάνω κανένα λάθος και στείλω κανένα χριστιανό πριν την ώρα του. (δείχνει
κατά πάνω)
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το πέμπτο βράδυ λοιπόν έγινε
το συμβάν;
ΘΥΜΑ: Μάλιστα κύριε πρόεδρε. Κατέφθασαν
κατά τις μία τα ξημερώματα. Οχληρότεροι από ποτέ. Άρχισαν λοιπόν να τραγουδούν:
(παρασταίνει το Ρωμαίο)
Η νύχτα φεύγει ολόχαρη
νεράιδα μου κοιμάσαι
ή βλέπεις τ' άστρα κι αγρυπνάς
κι εμένανε θυμάσαι;
Άτοπο το ερώτημα κύριε πρόεδρε. Οπωσδήποτε κοιμάται.
Για να είσαι άγρυπνος τέτοια ώρα ή νυχτοφύλακας θα είσαι ή σαλεπιτζής. Και
ύστερααα συνέχιζαν. (Παρασταίνει εκ νέου)
Κι αν έχει ο ύπνος μυστικά
τα βλέφαρά σου κλείσει,
ο έρως μου σαν όνειρο
θα' ρθει να σε κοιμίσει.
Έτσι είναι, φαίνεται, για να κοιμηθούν γλυκά οι
ερωτευμένοι πρέπει να ξαγρυπνήσει όλο το οικοδομικό τετράγωνο.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Στα γεγονότα. Στα γεγονότα.
Τι συνέβη και σας έκαναν έτσι;
ΘΥΜΑ: Τι έγινε; Είδα κι αποείδα, πήρα
μία χύτρα νερό που είχα από τα λουλούδια στο μπαλκόνι και την άδειασα κάτω. Και
τότε άρχισαν τα χειρότερα κύριε πρόεδρε. Τώρα δεν έπαιζαν πια μουσική.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και τι έκαναν;
ΘΥΜΑ: Γκάριζαν!
-Ρε κτήνος!
-Έβγα έξω ρε αν σου βαστάει! Έλα να σου κάνω τη μούρη
κιμά! Αν είσαι άντρας, έλα εδώ κι όχι να κρύβεσαι ρε και να πετάς κουβάδες.
Ακούς ρε κολοκύθα!
-Ρε μπάμια!
-Ρε μάπα!
Ρε φασόλα!
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Έτσι σε φώναζαν;
ΘΥΜΑ: Μάλιστα. Δεν άφησαν ζαρζαβατικό
για ζαρζαβατικό κύριε πρόεδρε! Αυτό γινότανε πάνω από μισή ώρα. Το χειρότερο
είναι ότι βγήκαν και όλοι οι γείτονες στα μπαλκόνια και στα παράθυρα.
(Χαμηλότερα) Βγήκε επιτέλους και η δεσποινίς Κατινίτσα. Τι να κάνω; Ήταν πλέον
θέμα αξιοπρέπειας!
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Και βγήκες;
ΘΥΜΑ: Τι να κάνω κύριε πρόεδρε! (Με
έπαρση) Ήρθαν στο μυαλό μου τα μεγάλα παραδείγματα της ανθρώπινης δόξας. Ο
Λεωνίδας και οι τρακόσιοι τα έβαλαν με μιλιούνια Πέρσες! Ο Σαμψών με ένα σαγόνι
γαϊδουριού σκότωσε χίλιους Φιλισταίους! Πλημμύρισε λοιπόν η ψυχή μου με θάρρος
κι έκανα ηρωική έξοδο. (Με χαμηλότερη φωνή) Αλλά τι τα θες κύριε πρόεδρε, η
αριθμητική βλέπετε, τρεις αυτοί, ένας εγώ, μία έδινα, τρεις έτρωγα. Κι ορίστε
τα χάλια μου. Το βλέπετε αυτό; (δείχνει τον κελεπίδεσμο) Από πέτρα είναι!
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ποιος απ' όλους σε χτύπησε;
ΘΥΜΑ: Όλοι.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ειδικώς με την πέτρα.
ΘΥΜΑ: Δεν είδα. Δεν προλάβαινα να δω
από που μου ερχότανε κύριε πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Εκτός από το κεφάλι, που
αλλού σε χτύπησαν;
ΘΥΜΑ: Παντού κύριε πρόεδρε! Παντού!
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Καλά κάθισε. Γιαα σηκωθείτε
πάνω εσείς. Τι έγινε; Γιατί τον καταντήσατε έτσι τον άνθρωπο;
ΤΕΝΟΡΟΣ: Ήταν νύχτα!
Α΄ ΜΠΑΣΟΣ: Νύχτα βαθιά!
Β΄ ΜΠΑΣΟΣ: Τραγουδούσαμε!
Α΄ ΜΠΑΣΟΣ: Σιγά σιγά!
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τι σιγά σιγά που ξεσηκώσατε
όλη τη γειτονιά. Και να μιλάτε ένας ένας. (στον τενόρο) Λέγε εσύ.
ΤΕΝΟΡΟΣ: Και ξαφνικά.
Α΄ ΜΠΑΣΟΣ: Ένας κουβάς!
Β΄ ΜΠΑΣΟΣ: Κουβάς γεμάτος!
Α΄ ΜΠΑΣΟΣ: Βρώμικα νερά!
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: (Νευριασμένος) Μα καντάδα ήρθατε
να μου κάνετε εδώ μέσα; (στον τενόρο) Λέγε εσύ.
ΤΕΝΟΡΟΣ: Για το Βρασίδα (δείχνει τον Α΄
Μπάσο) κύριε πρόεδρε έγιναν όλα.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ε! τι;
ΤΕΝΟΡΟΣ: Ένεκα που έχει νταλκά με τη
δεσποινίδα Κατινίτσα. Και δεν είναι πρέπον κύριε πρόεδρε. Μας έκανε μούσκεμα...
Α΄ ΜΠΑΣΟΣ: Όπως μας έκανε...
Β΄ ΜΠΑΣΟΣ: Ήμασταν έτοιμοι να μας βάλεις
στα μανταλάκια.
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δεν σας είπα να μη μιλάτε όλοι
μαζί. Καλά καλά. Λοιπόν τι έχουμε: (σηκώνει ένα ένα τα δάκτυλα σε κάθε πταίσμα)
§
Διατάραξις της
νυχτερινής γαλήνης.
§
Διασάλευσις της
δημοσίας τάξεως.
§
Άδικος επίθεσης.
§
Τραυματισμός.
§
Εξύβρισης, και
§
Προσβολή του
δικαστηρίου με την ...καντάδικη απολογία. Η υπεράσπιση.
ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ: Οι Οι
πελάται μας, κύριε πρόεδρε, έκαναν μια καντάδα. Αυτό είναι το έγκλημα των. Αλλά
το ονομάζετε έγκλημα αυτό; Τι ωραιότερον ρομαντικότερον και γλυκύτερον από μίαν
καντάδα εις την γραφικήν ταύτην γενέτειραν των μουσών, όπου έχομε την ευτυχίαν
να κατοικούμεν όλοι; Εάν υπάρχουν και άμουσοι εις την πόλιν ταύτην, εάν υπάρχουν λέγω, οι οποίοι
έχουν το θράσος να περιχύνουν με βρωμερά και δυσώδη ύδατα τους νυχτερινούς τραγουδιστές
των Αθηνών, αυτοί πρέπει να στιγματισθούν, διότι...
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αρκετά!
ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ: Διότι...
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Αρκετά είπα!
ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ: Διότι λέγω...
ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Από είκοσι μέρες
φυλακή έκαστος για όλα τα παραπάνω και
να μη σας ξαναδώ εδώ.
ΤΕΝΟΡΟΣ: Είναι φρικτό! (στον πρόεδρο)
Α΄ ΜΠΑΣΟΣ: Και φοβερό!
Β΄ ΜΠΑΣΟΣ: Να πας στο φρέσκο!
ΤΕΝΟΡΟΣ: Να πας στο φρέσκο!
Α΄ ΜΠΑΣΟΣ: Το σκοτεινό!
Β΄ ΜΠΑΣΟΣ: Και όλ' αυτά!
ΤΕΝΟΡΟΣ: Για μια καντάδα!
Α΄ ΜΠΑΣΟΣ: Μια κανταδούλα!
Β΄ ΜΠΑΣΟΣ: Μια κανταδίτσα!
αυλαία
Μακρυμάλλη Ψαχνών Αύγουστος 2021
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου