Περί ορέξεως

Περί ορέξεως

Κωμωδία μονόπρακτη

 

Ελεύθερη διασκευή Σ.Π.Παπασηφάκη

από το ομώνυμο διήγημα του Δημήτρη Ψαθά

από τη συλλογή διηγημάτων

«Η Θέμις έχει νεύρα»

 

Το παρόν μπορεί να χρησιμοποιηθεί

από σχολεία ή Συλλόγους στα πλαίσια των εκδηλώσεών τους.

Απαραίτητη προϋπόθεση να αναφέρεται το όνομα

του διασκευαστή.

Απαγορεύεται η ανάρτησή του σε ιστοσελίδα ή ιστολόγιο

καθώς και η διασκευή του χωρίς άδεια.

 

 

Διανομή

 

Ο πρόεδρος

Ο γραμματέας

                                                    Ζωή Μπαγιαντέρα

Αναστασία Καλοφώνου

Θανάσης Μπαγιαντέρας

Δημήτρης Μπαλαούρας

Φωτεινή Τσαπαλάρα

Δικηγόρος Α΄

Δικηγόρος Β΄

 

 

(Αίθουσα το μονομελούς πταισματοδικείου. Επί της έδρας ο πρόεδρος και ο γραμματέας. Κάτω δύο διαφορετικά ζευγάρια. Αριστερά ο κύριος και η κυρία Καλοφώνου και δεξιά ο κύριος και η κυρία Μπαγιαντέρα. Μάρτυρες, δικηγόροι και πλήθος κόσμου.)

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Μπαγιαντέρα Ζωή.

ΖΩΗ: Παρούσα κύριε πρόεδρε.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ονομάζεστε;

ΖΩΗ: Μπαγιαντέρα Ζωή του Ζήση και της Ζωζώς.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: (Κοιτάζει τα χαρτιά του) Εδώ κυρία Μπαγιαντέρα λέει ότι την Τετάρτη 2 Φεβρουαρίου του παρόντος έτους, ξεμαλλιάσατε και προξενήσατε βαθύτατες αμυχές στο πρόσωπο της κυρίαας, (κοιτάζει τα χαρτιά του)της κυρίας Καλοφώνου. Τι έχετε να πείτε;

ΖΩΗ: Διαπληκτιστήκαμε κύριε πρόεδρε, μ’ αυτή τη μουσοτραφή ψωμόλυσσα και ήρθαμε στα χέρια. Τι θέλατε να κάμω;

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Θα σας παρακαλούσα να είστε πιο κόσμια στις εκφράσεις σας. Καθίστε στο εδώλιο επί του παρόντος. Να προσέλθει η παθούσα. Αναστασία Καλοφώνου.

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ: Παρούσα κύριε πρόεδρε, Αναστασία Καλοφώνου του Κωνσταντίνου και της Ευτυχίας.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Για πείτε μας κυρία Καλοφώνου, τι ακριβώς συνέβη.

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ: Εμείς κύριε πρόεδρε, είμεθα μια οικογένεια με μουσική παιδεία και γι’ αυτό εγγράψαμε την κόρη μας, την Ευτυχούλα, στο Εθνικό Ωδείο όπου μαθαίνει πιάνο.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Παρακάτω.

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ: Ενώ καθόμαστε κύριε πρόεδρε ωραία και καλά και ακούγαμε την Ευτυχούλα μας να παίζει Μπετόβεν στο πιάνο, ξαφνικά εισβάλουν από παντού αγριογκαρίδες από το πικάπ της αποπάνω που παίζει στη διαπασών

Δεν είμαι εγώ ο Γιώργος σου

Που μου λεγες τον πόνο σου…

ΘΑΝΑΣΗΣ: (Που διακόπτει.) Όχι, κύριε πρόεδρε, δεν το πάει καλά το άσμα. (μάγκικα) Αυτό πάει έτσι:

Δεν είμαι εγώωω ο Γιώργος σουου

Που μου λεγεεες τον πόνο σου…

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: (Εξαγριωμένος) Πας καλά χριστιανέ μου; Εδώ είναι δικαστήριο. Μπουζουξίδικο θα το κάνουμε; (Ο Καλόφωνος κάθεται. Στην Αναστασία.) Συνεχίστε.

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ: Τους φωνάζαμε κύριε πρόεδρε, να βάλουν χαμηλότερα τη μουσική κι αυτοί μας απαντούσαν: κολοκυθόπιτα.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τι σας απαντούσαν;

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ: Περί ορέξεως κολοκυθόπιτα. Κι αυτό κύριε πρόεδρε συνέβαινε κάθε μέρα, πρωί, μεσημέρι, βράδυ, μεσάνυχτα! Όλοι οι ρεμπέτες του ντουνιά παρέλασαν από το πικάπ τους. Χάσαμε την ησυχία μας. Ώσπου στο τέλος ήρθαμε στα χέρια με τα γνωστά αποτελέσματα.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ευχαριστώ. Καθίστε. Να προσέλθει ο μάρτυς Δημήτρης Μπαλαούρας.

ΜΠΑΛΑΟΥΡΑΣ: Παρών κύριε πρόεδρε.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Λοιπόν μάρτυς, τι συνέβη;

ΜΠΑΛΑΟΥΡΑΣ: Τίποτε το ουσιαστικόν κύριε πρόεδρε.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Δηλαδή; Πώς τίποτε;

ΜΠΑΛΑΟΥΡΑΣ: Ουσιαστικώς ….τίποτε το ουσιαστικόν. Παρεκτός από μερικές παντόφλες που εκτοξεύτηκαν και κάτι καράφες που πετάχτηκαν επί αλλήλων.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κι αυτό το λές «τίποτε»;

ΜΠΑΛΑΟΥΡΑΣ: Ουσιαστικώς… εννοώ.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Χριστιανέ μου, τι ουσιαστικώς και κολοκύθια! Πέταξαν και καράφες όπως λες. Τι άλλο ήθελες να κάνουν; Να σκοτωθούν; Πες μου μόνο τι είδες, χωρίς κρίσεις αν είναι δυνατόν.

ΜΠΑΛΑΟΥΡΑΣ: Τίποτε το ουσιαστικόν.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Κάθισε. Φτάνει. Μας φώτισες. Να προσέλθει η κυρίαα (κοιτάζει τα χαρτιά του) Φωτεινή Τσαπαλάρα.

ΦΩΤΕΙΝΗ: Παρούσα κύριε πρόεδρε.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Τι έχετε να μας πείτε μάρτυς;

ΦΩΤΕΙΝΗ: Κύριε πρόεδρε, η οικογένεια του κυρίου Καλόφωνου, μένει στο δεύτερο όροφο και ακριβώς από πάνω, στον τρίτο, μένει η οικογένεια του κυρίου Μπαγιαντέρα. Οι πρώτοι ακούνε συνήθως κλασική μουσική, Μπετόβεν, Μότσαρτ και τα τοιαύτα. Από πάνω όμως, η οικογένεια Μπαγιαντέρα, ακούει λαϊκά. Έχουν αγοράσει ένα πικάπ και ότι ώρα τους έρθει, το βάζουνε στη διαπασών, σα να θέλουν να επιμορφώσουν μουσικώς όλη την πολυκατοικία. Έχουν αγοράσει όλους τους δίσκους με λαϊκά και ρεμπέτικα. Από το «μάγκας βγήκε για σεργιάνι» έως το «ντε λα μαγκέ ντε βοτανίκ».

ΘΑΝΑΣΗΣ: (Που πετάγεται πάλι) Ύμνος, κύριε πρόεδρε. Ύμνος!

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: (Εκνευρισμένος) Βρε, δε σου’ πα να μην πετάγεσαι. Κάτσε κάτω. (Προς τη μάρτυρα) Συνεχίστε.

ΦΩΤΕΙΝΗ: Ξέρετε τι είναι κύριε πρόεδρε να σηκώνεσαι πρωί πρωί, με την τσίμπλα στο μάτι και ν’ ακούς:

Μα είναι κι ένα μονοπάτι πονηρό

Που πάει ντουγρού στην κατηφόρα τη μεγάλη

Ή να ακούς:

Όλοι οι ρεμπέτες του ντουνιά

Εμένα μ’ αγαπούνε…. (Όση ώρα ακούει τα τραγούδια ο Θανάσης δείχνει εκστασιασμένος)

Και το πράγμα αγρίεψε κύριε πρόεδρε. Πρώτα άρχισαν τα κοσμητικά επίθετα. Οιοιοι αποκάτω καλούσαν τους από πάνω «μαυραγορίτες», «γουρούνια» και «χτήνη» και οι από πάνω τους αποκάτω «ψωριάρηδες», «γαϊδούρια» και «ψυλομύτες».

ΜΠΑΛΑΟΥΡΑΣ: (Που πετάγεται σηκώνοντας το δείκτη του δεξιού χεριού) Καιαι ψωμόλυσσες. (Ο πρόεδρος τον κοιτάζει νευριασμένος)

ΦΩΤΕΙΝΗ: Στο τέλος κάθε τσακωμού ο κύριος Μπαγιαντέρας κατέληγε: «περί ορέξεως κολοκυθόπιτα».  Αυτή η… κολοκυθόπιτα πήγαινε κι ερχότανε σε όλες τις διενέξεις, κύριε πρόεδρε. Αφού κι εγώ άρχισα να την ορέγομαι. (ΠΑΥΣΗ) Μ’ αυτά και μ’ αυτά έκαναν κάθε τόσο άνω κάτω την πολυκατοικία. Τέλος από τα λόγια, έφτασαν στα έργα. Εκσφενδόνιζαν ο ένας στον άλλο ότι έβρισκαν μπροστά τους, ώσπου ήρθαν και στα χέρια. Μια μέρα η κυρία Ζωή, κατέβηκε στο δεύτερο και πιάστηκαν μαλλί με μαλλί. Είδαμε και πάθαμε να τις χωρίσουμε.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ευχαριστώ μάρτυς, μπορείτε να καθίσετε. Τον λόγο έχει η υπεράσπιση.

ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ Α΄: Βεβαίως κύριε πρόεδρε. Περί ορέξεως ουδείς λόγος. Σε άλλους αρέσει ο Μπετόβεν, σε άλλους ο Ζαμπέτας. Καθένας είναι ελεύθερος να απολαμβάνει συμφώνως με τα γούστα του, τη μουσική της αρεσκείας του.

ΘΑΝΑΣΗΣ: Γεια στο στόμα σου!

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ποιος σου έδωσε το λόγο; Κάθισε κάτω. (στο δικηγόρο) Συνεχίστε…

ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ Α΄: Αυτά κύριε πρόεδρε.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ο δικηγόρος της ενάγουσας…

ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ Β΄: Βεβαίως κύριε πρόεδρε, καθένας είναι ελεύθερος να απολαμβάνει τη μουσική της αρεσκείας του. Από του σημείου τούτου όμως, μέχρι του άλλου σημείου, να ανοίγουμε τους καταρράκτες των μεγαφώνων και να καταπνίγουμε δια θορυβωδών μουσικών χειμάρρων τους γείτονές μας, η απόσταση είναι μεγάλη. Οι μάρτυρες βεβαίωσαν ότι εσείετο ολόκληρη η γειτονιά, όταν οι κατηγορούμενοι βομβάρδιζαν την περιοχή, με τους ιπτάμενους μουσικούς δίσκους της προτίμησής των. Αυτό είναι απαράδεκτο. Και πλέον απαράδεκτο είναι το γεγονός ότι οι κατηγορούμενοι επιτέθηκαν κατά των γειτόνων τους με ύβρεις όπως «γαϊδούρια», «ψηλομύτες», «ψωμόλυσσες» και τα τοιαύτα…

ΜΠΑΛΑΟΥΡΑΣ: (Που πετάγεται εκ νέου σηκώνοντας το δείκτη του δεξιού χεριού) Καιαι ψαροκασέλες.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Όταν σε ρωτούσαμε μουγκάθηκες… ουσιαστικώς. Τώρα τα θυμήθηκες όλα;

ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ Β΄: Και δε φτάνουν οι ύβρεις, την ξεμάλλιασε και τις προκάλεσε  βαθύτατες αμυχές στο πρόσωπο με τα νύχια της. Ζητώ συνεπώς την αυστηρή καταδίκη της κατηγορουμένης επί διαταράξει κοινής ησυχίας, επί εξυβρίσει και αδίκω επιθέσει. Πατάξατε την κακοήθεια κύριε πρόεδρε. (κάθεται σκουπίζοντας το μέτωπό του)

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Καλώς. Καθίστε. Το δικαστήριο επιβάλλει δύο μήνες φυλακή στην κατηγορουμένη και δύο χιλιάδες μεταλλικές πρόστιμο.

ΘΑΝΑΣΗΣ: Μα γιατί κύριε πρόεδρε, επειδή ακούμε τους ρεμπέτες. Περί ορέξεως κολοκυθόπιτα.

αυλαία