Το μαγεμένο πουκάμισο

 Το μαγεμένο πουκάμισο

 

Κωμωδία μονόπρακτη

του

Σ.Π.Παπασηφάκη

Το παρόν μπορεί να χρησιμοποιηθεί

από σχολεία ή Συλλόγους στα πλαίσια των εκδηλώσεών τους.

Απαραίτητη προϋπόθεση να αναφέρεται το όνομα

του συγγραφέα.

Απαγορεύεται η ανάρτησή του σε ιστοσελίδα ή ιστολόγιο

καθώς και η διασκευή του χωρίς άδεια.

 

Διανομή

Ο Χότζας

Η Χότζαινα

Η πεθερά

Ο μάγος

(Τυπικό σπίτι της δεκαετίας του 60. Ένα τραπέζι στη μέση και τέσσερις ψάθινες καρέκλες. Στο τραπέζι κάθονται η Χότζαινα με τη μάνα της ενώ μπαίνει μέσα ο Χότζας)

ΧΟΤΖΑΣ: Γυναίκα, βάλε να φάμε και ογρήγορα γιατί έχω δουλειά και πρέπει να φύγω.

ΧΟΤΖΑΙΝΑ: Τώρα τελειώνω Χότζα μου, κάμε λίγο υπομονή. 

ΧΟΤΖΑΣ: (Πιο έντονα) Θα συνεχίσεις αργότερα. Βάλε φαΐ και γρήγορα. Τι δεν καταλαβαίνεις. (Βγάζει το φέσι του και κάθεται στο τραπέζι)

ΧΟΤΖΑΙΝΑ: Στους ορισμούς σου Χότζα μου. (Σηκώνεται και πηγαίνει στην κουζίνα. Φέρνει το φαγητό.)

ΧΟΤΖΑΣ: (Αγριεμένος) Τι είναι αυτό; Φασόλια έκαμες; Δε σου ’φερα ψες μια κότα;

ΠΕΘΕΡΑ: Είχε πολλές δουλειές η καψερή και δεν πρόλαβε να….

ΧΟΤΖΑΣ: (Την κόβει) Δε με νοιάζει τι δουλειές είχε, εγώ την είπα να φτιάξει την κότα. Σ’ όλο το δρόμο μου τρέχανε τα σάλια και να’ ρθω εδώ να βρω φασόλια! Να μην ξαναγίνει. Δύο είσαστε. (Φεύγει και χτυπά νευριασμένα πίσω του την πόρτα. Κοιτά η μια την άλλη) ΠΑΥΣΗ

ΠΕΘΕΡΑ: Καλός είναι ο άντρας σου κόρη μου, καλός νοικοκύρης και μας φέρνει να φάμε και του πουλιού το γάλα, μα δεν τον έχουμε του χεριού μας. Όλο αντιρρήσεις μας φέρνει και μας κάνει και το ζόρικο.

ΧΟΤΖΑΙΝΑ: Ε! όσο να πεις άντρας είναι μάνα.

ΠΕΘΕΡΑ: Ναι, άντρας, άντρας μα κάλλιο να τον είχαμε του χεριού μας.

ΧΟΤΖΑΙΝΑ: Όσο γι’ αυτόοο καλλίτερα θα ’τανε μα τι να κάνουμε;

ΠΕΘΕΡΑ: Έμαθα πως εδώ κοντά σ’ ένα χωριό είναι ένας μάγος.

ΧΟΤΖΑΙΝΑ: Μάγος;

ΠΕΘΕΡΑ: Ναι, λένε ότι είναι σπουδαίος και ότι μπορεί να μεταβάλλει το χαρακτήρα του ανθρώπου. Να τον φωνάξουμε, να τον πληρώσουμε όσο θέλει και να του πούμε να αλλάξει το χαρακτήρα του Χότζα και να τον κάνει πρόθυμο και υπάκουο. Να γίνει του χεριού μας. Τι λες κι εσύ;

ΧΟΤΖΑΙΝΑ: Μακάρι να μπορούσε να γίνει αυτό, θα ησυχάζαμε λιγάκι απ’ τη γκρίνια του.

ΠΕΘΕΡΑ: Εγώ θα μηνύσω του μάγου να ’ρθει.

ΧΟΤΖΑΙΝΑ: Πρόσεξε μόνο να μην το μάθει ο Χότζας. Αλλοίμονό μας.

ΠΕΘΕΡΑ: Και βέβαια δεν  πρέπει να το μάθει. ΜΟΥΣΙΚΗ (Μπαίνει μέσα ο μάγος)

ΜΑΓΟΣ: Τι συμβαίνει;

ΠΕΘΕΡΑ: Να γιατί σε φωνάξαμε. Ο γαμπρός μου είναι πολύ ζόρικος και στριμμένος. Μπορείς να του αλλάξεις το χαρακτήρα και να τον κάνεις να είναι πρόθυμος και υπάκουος σε ότι του λέμε;

ΜΑΓΟΣ: Πώς δε μπορώ; Το μόνο εύκολο.

ΠΕΘΕΡΑ: Πώς θα γίνει;

ΜΑΓΟΣ: Φέρτε μου ένα πουκάμισο του Χότζα. (Η Χότζαινα φέρνει ένα πουκάμισο. Ο μάγος ξεδιπλώνει το πουκάμισο και το κρεμάει σε μια καρέκλα. Παίρνει επίσημο ύφος και λέει. « Όοοποιος φορέσει αυτό το πουκάμισο, να μη σηκώσει ξανά την κεφαλήν του στη γυναίκα του και την πεθερά του, μα να τις ακούει πάντα, όπως ακούει το γαϊδούρι μου τον αφέντη του. (Ο Χότζας εν τω μεταξύ, έχει έρθει στην πόρτα και ακούει. Ο Μάγος συνεχίζει σε εντονότερο ύφος) Όοοοποιος φορέσει αυτό το πουκάμισο, να μη σηκώσει ξανά την κεφαλήν του στη γυναίκα του και την πεθερά του, μα να τις ακούει πάντα, όπως ακούει το γαϊδούρι μου τον αφέντη του.

ΧΟΤΖΑΙΝΑ: Από το στόμα σου και στου Αλλάχ τ’ αυτί.

ΠΕΘΕΡΑ: Τι σου χρωστάμε μάγε μου;

ΜΑΓΟΣ: Σαράντα γρόσια.

ΧΟΤΖΑΙΝΑ: Ανοίγει ένα μαντίλι με κέρματα και του μετρά τα λεφτά.(Την ίδια ώρα ο Χότζας, στην άκρη της σκηνής, σφίγγει τη γροθιά και δαγκώνει το δείκτη του δεξιού του χεριού)

ΜΑΓΟΣ: Καλή επιτυχία!

ΧΟΤΖΑΙΝΑ: Στο καλό.

ΠΕΘΕΡΑ: Στο καλό. (Δεν περνά λίγη ώρα και εμφανίζεται ο Χότζας)

ΧΟΤΖΑΣ: Άντε γυναίκα θα φάμε; Είμαι κουρασμένος και πεινώ…

ΧΟΤΖΑΙΝΑ: Τώρα θα φάμε Χότζα μου, μααα σύρε πρώτα να πλύνεις τα χέρια σουου. Πώς θα καθίσεις έτσι να φας; Και το πουκάμισό σου είναι βρώμικο. Να σου φέρω ν’ αλλάξεις.

ΧΟΤΖΑΣ: Καλά, φέρε ένα καθαρό πουκάμισο ώσπου να πλύνω τα χέρια μου. (Βγαίνει έξω στη βρύση. Όταν μπαίνει μέσα η γυναίκα του κρατάει το πουκάμισο και τον βοηθά να το φορέσει. Ο Χότζας κάνει ένα μορφασμό και αναρουφά τη μύτη του) Φου φου φου, περίεργο…. (Το ξανακάνει) Φου φου φου γαϊδουρίλα μου μυρίζει το πουκάμισο.

ΧΟΤΖΑΙΝΑ: ( Κοιτάζεται με τη μάνα της) Τι λες Χότζα μου, πώς μυρίζει γαϊδουρίλα, φρεσκοπλυμένο το ’χω, από τη ντουλάπα το’ βγαλα. (Ο Χότζας κάθισε να φάει μα στην πρώτη κουταλιά…)

ΠΕΘΕΡΑ: (Θέλοντας να δοκιμάσει τα αποτελέσματα. Σε αυταρχικό τόνο) Χότζα μου, είπαμε να πλύνεις τα χέρια σου, μα δεν τα’ πλυνες καλά. Άμε να’ χεις καλό να τα πλύνεις. (Ο Χότζας σηκώνεται υπομονετικά και βγαίνει έξω στη βρύση. Αφού πλύνει για δεύτερη φορά τα χέρια του, μπαίνει μέσα. Κάθεται. Στην πρώτη μπουκιά πάλι…)

ΧΟΤΖΑΙΝΑ: Πω πω… ξέχασα να βάλω αλάτι στο φαΐ. Χότζα μου, μου φέρνεις το αλάτι από την κουζίνα. (Ο Χότζας σηκώνεται υπομονετικά και φέρνει το αλάτι. Οι γυναίκες κοιτάζονται.)

ΠΕΘΕΡΑ: (Ρίχνει επίτηδες το κουτάλι της χάμω) Ωωω! Έπεσέ μου χάμω το κουτάλι. (Στο Χότζα) Άμε γιε μου, να’ χεις καλό να μου φέρεις άλλο. (Ο Χότζας σηκώνεται και τούτη τη φορά και φέρνει υπομονετικά και ελαφρώς δουλικά άλλο κουτάλι στην πεθερά του)

ΧΟΤΖΑΣ: (Κάθεται κάτω μα σπρώχνει μπροστά το πιάτο με το φαΐ) Δεν ξέρω τι αισθάνομαι, μα δε μπορώ να φάω εδώ.

ΧΟΤΖΑΙΝΑ: Και πού θες να φας Χότζα μου;

ΧΟΤΖΑΣ: Στο αχούρι, μαζί με το γάιδαρό μου.

ΧΟΤΖΑΙΝΑ: (Τρομαγμένη) Στο αχούρι;

ΧΟΤΖΑΣ: Ναι. στο αχούρι και μάλιστα δε μ’ αρέσει αυτό το φαΐ.

ΧΟΤΖΑΙΝΑ: Και τι θες να φας Χότζα μου;

ΧΟΤΖΑΣ: Έχω διάθεση να φάω άχυρο και χόρτο… (Οι γυναίκες κοιτάζονται τρομαγμένες)

ΧΟΤΖΑΙΝΑ: Τι δουλειά έχεις εσύ στο αχούρι Χότζα μου; Η θέση σου είναι εδώ μαζί μας.

ΧΟΤΖΑΣ: (Αντί να απαντήσει γκαρίζει) Γκαρ…γκαρ…

ΧΟΤΖΑΙΝΑ: Αλλάχ! Αλλάχ!... Ο Χότζας έγινε γαϊδούρι… (Ο Χότζας πέφτει στα τέσσερα στο πάτωμα και γκαρίζει)

ΧΟΤΖΑΣ: Γκαρ…γκαρ…

ΠΕΘΕΡΑ: Αλλάχ!... γαϊδούρι έγινε ο Χότζας. (Στην κόρη) Τι κάναμε μωρή!!! Βγάλ ’του  το μαγεμένο πουκάμισο. (Προσπαθούν να του βγάλουν και οι δυο το πουκάμισο και ο Χότζας τσινάει. Ξαφνικά σηκώνεται όρθιος και παίρνει ένα ραβδί)

ΧΟΤΖΑΣ: Ώστε θέλατε να με κάμετε γάιδαρο ε; (Παίρνει το ύφος του μάγου σηκώνοντας το ραβδί)  Όοοποιος τις αρπάξει απ’ αυτό το ματσούκι, να μη σηκώσει ξανά την κεφαλήν του στο Χότζα του! (Δυνατότερα) Όοοποιος τις αρπάξει απ’ αυτό το ματσούκι…

ΠΕΘΕΡΑ: (προς την κόρη) Τρέχα ν’ αρχίσω να τρέχω κι εγώ… (Οι γυναίκες βγαίνουν τρέχοντας από τη σκηνή ενώ τις κυνηγά ο Χότζας κραδαίνοντας το ραβδί)

 

αυλαία